Bij ‘myofasciale release therapie’ wordt er gekeken naar het spier- en bindweefsel waarin naast ’triggerpoints’ (spierknopen) ook bindweefselafwijkingen te vinden zijn, vaak in de vorm van een verharding. Dit soort afwijkingen kan voor komen bij paarden met chronische pijnklachten, of wanneer ze beperkt kunnen bewegen.
Door deze verhardingen is de aanvoer van voedingsstoffen naar de spier en de afvoer van afvalstoffen verstoord met als gevolg pijnlijke spieren en bewegingsbeperking.
Vergelijk fascies als een spons, wanneer die nat is, is de spons flexibel en beweeglijk, bij uitdroging wordt de spons hard en daardoor niet meer beweeglijk. Dit is wat er bij trauma gebeurt, de zachte fascie veranderd om het lichaam te beschermen, een logische reactie, maar het nadeel ervan is dat het restricties geeft en er elders in het lichaam gecompenseerd moet worden. Als deze beperking blijft, treden er klachten op met blessures tot gevolg.
Door middel van diepe massagetechnieken, stretching, guasha en/of taping
kan het weefsel weer terug gebracht worden naar de oorspronkelijke structuur en worden restricties opgeheven.